Bir ayna arıyorum; bana dost, yâr, can yoldaşı olacak.

Bir ayna arıyorum; yaratılışımın inceliklerini bana gösterecek.

Bir ayna arıyorum; cânımı cânına emanet edecek.

Bir ayna arıyorum; özümü yüzünde seyredecek.

Bir ayna arıyorum; nazarı, himmeti hep üzerimde gezecek. 

Bir ayna arıyorum; sırrımı âşikâr kılacak.

Bir ayna arıyorum; beni ne eksik, ne fazla yansıtacak.

Bir ayna arıyorum; hatalarımı, kusurlarımı merhâmetiyle setredecek.

Bir ayna arıyorum; her dem taze kalacak, paslanmayacak, tozlanmayacak.

Bir ayna arıyorum; içimi dökecek, derdimi yüklenecek.

Bir ayna arıyorum; gülünce yüzünde güller açacak.

Bir ayna arıyorum; mumu güneş, damlayı deryâ yapacak.

Bir ayna arıyorum; hasretimi dindirip, gözyaşımı silecek.

Bir ayna arıyorum; dört kitap mânâsını bir hecede toplayacak.

Bir ayna arıyorum; Kibrit-i Ahmer gibi bakırı altına dönüştürecek.

Bir ayna arıyorum; idrâkimi uyandırıp, vehimden kurtaracak.

Bir ayna arıyorum; iki deniz yolculuğumda Hızır’ım kesilecek.

Bir ayna arıyorum; başımı dizine koyacak, saçımı okşayacak.

Bir ayna arıyorum; beni benden alıp Öte’ye taşıyacak.

Bir ayna arıyorum; incinmeyecek, incitmeyecek, kırmayacak, kırılmayacak.

Bir ayna arıyorum; yedi gök aşıp Mi’râc’a yol bulacak.

Bir ayna arıyorum; uykusuz, umutsuz gecelerime muştular sunacak.

Bir ayna arıyorum; Rahmân’ın kokusunu Yemen’den getirecek.

Bir ayna arıyorum kısaca; aradığımdan haberi olacak.

NECMETTİN ŞAHİNLER

8 KASIM 1999

TRABZON