Klasik bir yaklaşımla düşündüğümüzde, “Kur’ân’ın Kapısı”ndan ilk anlaşılan şey Fâtiha Sûresi’dir. Çünkü İlâhî Kelâm’a giriş önce onunla başlamaktadır. Aynı zamanda Hz. Peygamber bu sûreye “Ümmü’l-Kitâb” adını vermiştir. Bunun nedeni, Fâtiha Sûresi’nin Kur’ân’da öngörülen bütün temel prensipleri özlü ve kapsamlı bir şekilde içermesidir. Ama biraz daha irfânî düşündüğümüzde, Kur’ân’ın Kapısı’nın Hz. Peygamber ile özdeşleştiğini idrâk etmekte gecikmiyoruz. Çünkü Kur’ân, O’na vahyedilmiş ve O’nun aracılığı/dili ile yaşadığımız bu âleme inmiştir. Hz. Peygamber, sadece Kur’ân’a aracılık etmemiştir, O, aynı zamanda yürüyen, yaşayan ve konuşan bir Kur’ân olmuştur. Bunun için Hz. Peygamber’e “Kur’ân-ı Nâtık” da denmiştir. Hiç kimse Kur’ân’ı Hz. Peygamber’den daha mükemmel bilemeyeceğine, yine hiç kimse Allāh